Met je voeten in het gras
is met je hoofd hoog in de lucht
niets meer wat het was
gedachten op de vlucht

‘t sap van groen en grond
de vacht van onze aarde
een geur die eens bestond
die ik diep in me bewaarde

liggend zonder doel
met een sprietje in de mond
begint er zo’n gevoel
dat daar net nog niet bestond

zelfs met je ogen dicht
voel je de warme gloed
die voor de schaduw uit
je zachte huid begroet

het leven is ver weg
een vogel laat zich horen
iets ritselt in de heg
en vlucht dan snel in ‘t koren

het ruisen van de boom,
je haren zachtjes mee
drijvend op een droom,
in een groene zee

la la la

ga je samen met de wolk
drijft de wind je langzaam weg
wat je met je vinger volgt
verdwijnt achter de heg

gras door ons geplet
in de warme zomerzon
vormde ooit het bed
waar het allemaal in begon

we lagen niets bewoog
nog mooier dan het was
in jouw rechteroog
zag ik het zachte gras